БУЗУРГОН ДАР БОБИ АДЛ
Ҳама мардум аз доди ту шодмон,
Зи ту дод ёбад замину замон.
Абулқосими Фирдавсӣ
Манеҳ, эй писар, гардан аз адлу рой,
Ки мардум зи дастат напечанд пой.
Саъдии Шерозӣ
Дӯст дорад авфро Парвардигор,
Ҳар чӣ Эзид дӯст дорад, дӯст дор.
Ҷалолиддини Балхӣ
Ба ҷойи гунаҳгор бар бегуноҳ,
Чу хашм оварӣ нест оину роҳ.
Асадии Тусӣ
Нуқтаи хуш гуфтааст он дурбин,
Адл дорад мулкро қоим, на дин.
Абдураҳмони Ҷомӣ
Шаҳру деҳ обод аз адл асту бас,
Табъи инсон шод аз адл асту бас.
Абдураҳмони Ҷомӣ
Мамлакат аз адл шавад пойдор,
Кори ту аз адли ту гирад қарор.
Низомии Ганҷавӣ
Сайди ду ҷаҳон аз адл дар панҷаи иқбол аст,
Парвоз намехоҳад шоҳини тарозӯҳо.
Мирзоабдулқодири Бедил
Аз Луқмони Ҳаким пурсиданд:
– Кадом биност, ки ҳаргиз хароб намешавад?
– Ҷавоб дод:
Адл.
Абӯалӣ ибни Сино
Вақте ки адолат гум мешавад, дигар чизе боқӣ намемонад, ки қиммати умри одамонро нишон диҳад.
Ҳасрати Ҳилолӣ
Ҳақиқат метавонад гоҳе пинҳон бимонад, аммо ҳеҷ гоҳ намемирад.
Ливий Тит
Танҳо ҳамон нерӯҳое, ки дар хидмати адлу адолатанд, қобили ситоишанд.
Эмомалӣ Раҳмон
Гирдоваранда : Сайдалӣ Сироҷиддин Сайвалӣ,